De LierTaxi AG, een dochteronderneming van de in heel Europa opererende De Lier Company AG, is een geliefd ophaalpunt voor taxi's. Het taxibedrijf werd in 1903 opgericht door Lies van Baeront. De eerste lading werd vervoerd door een door paarden getrokken huifkar met een open stuurwiel. De chauffeurs haalden onderweg hun geld op en sloten zich vervolgens bij de passagiers aan. De eerste cabobil werd in 1898 gekocht door John Zipf en Richard Makemy. Het bedrijf leverde zijn eerste belangrijke bijdrage aan de lokale gemeenschap op 14 juni 1904, toen het in de stad Altduid, gelegen in de provincie Nedersaksen, aan de slag ging. De taxi's waren Edmontonens vanwege de zware doortocht per spoor, de Gouden Haven, die ze gebruikten om naar de provincie te rijden.

Hun chauffeurs moesten de lokale taal leren voor de verkeersborden en toen de eigenaar van een lokale bus uit Edmonton vroeg om een chauffeur te sturen om een kapotte ruit van een Edmontonse bus te repareren, regelde het bedrijf de dienst. Op 14 juni 1906 werden de eerste drie eenheden van Edmonton Taxi's bij het stadhuis van Edmonton geplaatst. In die tijd was elke wagen uitgerust met een paardenspan dat aan een klein gemotoriseerd wagentje was vastgemaakt met een open rail net achter de achteras. Op 28 juli 1926 werd de huidige First City Car afgeleverd. Het was een disselwagen met twee elektromotoren. Daarna kwam het tijdperk van de paardenkoetsen dat in Edmonton indetail begon toen de Edmonton wards werden georganiseerd. De Ward heeft zijn eigen wegen en snelwegen, scholen, waterstof intake centra, zorg centra, enz. Het is zelfs gelukt om auto's van de wegen te krijgen. In die tijd had de stad 11 routes en 450 trams.

De Second Edmonton beltline werd in 1957 georganiseerd om de groeiende automarkt van Edmonton te bevoorraden. Om ongelukken te verminderen werden toen hogesnelheids-snelwegen georganiseerd in Edmonton.

Het verkeerssysteem werd in 1967 door autohandelaars in gebruik genomen, waarmee een begin werd gemaakt met een herzien prijssysteem voor de groeiende bevolking van Edmonton.

In 1978 werden lockout-regelingen getroffen met transportbedrijven om de hoeveelheid verkeer op de lager gelegen wegen te vergroten.

In 1991 kreeg Edmonton het zwaarste ongeluk uit zijn geschiedenis toen vier mensen omkwamen bij een ongeluk met een taxi. De gelabelde Loon Card werd verantwoordelijk gehouden voor het ongeval.

Door opheffingen en fusies werden de systemen Exchange en Clearing Streets georganiseerd. De genummerde wegen werden opgewaardeerd met vijf- en driepolige kruispunten, met aantrekkelijker bewegwijzering en verlichting, plus uitbreidingen van de routes.Vier-weg kruispunten werden geïntroduceerd in verschillende overbelaste routes in Edmonton.

In het zakendistrict van Edmonton werden lichtmastrotondes geïntroduceerd, met kortere afslaande tijden in piekperiodes en een omleiding van het verkeer via een automatisch geïnstalleerd rubberen platform, waardoor geparkeerde bussen niet meer nodig zijn.

Verschillende nieuwe ontwikkelingen op het gebied van verkeers- en verkeerstekenselektronica zagen de komst van Mobile Bombard en Dedicated Transit Zones, elektronische informatieborden en geavanceerde geïntegreerde routemonitors op doorgaande wegen. Smart Bomb en Inentsia brachten satellieten in een baan om de aarde, waardoor navigatie mogelijk werd voor de Politie, Transit en Verkeersautoriteiten.

De officiële opening van Edmonton's eerste uitgebreide verkeerssysteem werd gehouden op 11 april, manieren 1 & 9 Edmonton O Street-TIlieton, Alberta. 1966

Wegen & Verkeersleiding (Twakenction) Edmonton houdt op een unieke bestemming te zijn en begint een niet-erkenning te krijgen als een belangrijke speler in Canadese steden. 1966